Wykładowcy i ich zajęcia

Fizyk ciała stałego. Ukończył studia magisterskie z fizyki (specjalizacja: nanotechnologia) na Uniwersytecie Eberharda Karola w Tybindze, Niemcy. Uzyskał stopień doktora z wyróżnieniem w 2015 r. na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w ramach projektu „Międzynarodowe Projekty Doktoranckie”, finansowanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej (FNP). Odbywał staże naukowe w Laboratorium Silnych Pól Magnetycznych (CNRS) w Grenoble oraz na Australian National University (ANU) w Canberze. W 2024 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jest kierownikiem Laboratorium Nanotechnologii i Struktur Półprzewodnikowych na Wydziale Fizyki.

W swojej pracy naukowej na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego zajmuje się nanostrukturami, materiałami dwuwymiarowymi i strukturami złożonymi z tych materiałów, ze szczególnym uwzględnieniem ich właściwości optycznych i optoelektrycznych.

Od 2018 r. prowadzi zajęcia w Centrum Nauk Sądowych (CNS) zarówno na studiach magisterskich, jak i podyplomowych. Głównym obszarem badań w CNS są spektroskopia optyczna (spektroskopia ramanowska i fotoluminescencja) oraz mikroskopia elektronowa.

Prowadzone przedmioty:  Analiza fizykochemiczna wybranych substancji

Od 1998 roku administrator systemów IT. Związany zawodowo z Uniwersytetem Warszawskim, wykładowca na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniku UW, ekspert Centrum Nauk Sądowych z zakresu bezpieczeństwa IT w zakresie informatyki kryminalistycznej.

Architekt systemów IT i audytor bezpieczeństwa. Zrealizował kilkaset projektów IT – od małych wdrożeń po systemy przeznaczone dla setek tysięcy użytkowników. Współpracownik Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego w zakresie bezpieczeństwa IT. Ekspert ds. bezpieczeństwa IT, computer forensics i Computer Security Incident Response. W CNS UW pełni funkcję administratora sieci komputerowej.

Prowadzone zajęcia: Informatyka kryminalistyczna, Bezpieczeństwo informatyczne

Profesor nauk chemicznych, specjalistka w dziedzinie chemii analitycznej, spektrometrii atomowej i mas. Absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskano stopień doktora i habilitację. Obecnie pełni funkcję profesora oraz dyrektora Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych UW. Jest członkiem Komitetu Chemii Analitycznej PAN oraz Rady Konsultacyjnej Głównego Urzędu Miar.

W swoich badaniach zajmuje się m.in. mechanizmami atomizacji w spektrometrii atomowej, specjacją pierwiastków istotnych biologicznie oraz analizą obiektów zabytkowych. Uhonorowana licznymi nagrodami, w tym prestiżową “Bunsen-Kirchhoff Award for Analytical Spectroscopy” za wkład w rozwój spektrometrii atomowej oraz Medalem Wiktora Kemuli za osiągnięcia w dziedzinie chemii analitycznej.

Prowadzone przedmioty: Toksykologia chemiczna, Metody instrumentalne w badaniach chemicznych

Pracownik Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Związany z Zakładem Fizjologii Zwierząt, gdzie prowadzi badania z zakresu chronobiologii i ekofizjologii. Swoje zainteresowania skupia wokół związku pomiędzy mechanizmem molekularnym zegarów peryferycznych u ssaków i owadów oraz sposobu, w jaki kontrolują zależne od nich rytmy biologiczne – lokalnie tj. w tkankach i komórkach budujących narządy, zawierające te zegary. Jest współautorem ponad 40 artykułów naukowych (https://orcid.org/0000-0003-2956-5892), w tym dotyczących dydaktyki biologii, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z młodzieżą startującą w konkursach przedmiotowych. Przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady biologicznej, także zaangażowany w prace Komitetu polskich edycji Konkurs Prac Młodych Naukowców Unii Europejskiej EUCYS. Ekspert powołany do oceny projektów przez Narodowe Centrum Nauki. Recenzent projektów NCN i NCBiR. Stypendysta Fundacji im. St. Batorego, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, NATO i mentor profesorów wizytujących w Fundacji Fulbrighta. Opiekun (promotor) ponad 50 prac dyplomowych (licencjackich i magisterskich) w tym wykonywanych w Centrum Nauk Sądowych UW. Promotor w 7 przewodach doktorskich.

Obecnie współpracuje z Oregon State University – Department of Integrative Biology, Northeastern Illinois University – College of Arts and Sciences, Max Planck Institute for Chemical Ecology, Fordham University – Department of Biological Sciences; w tym dzieląc opiekę nad studentami z pracownikami wymienionych jednostek.

Prowadzone przedmioty:Entomologia sądowa, Biologiczno-genetyczne seminarium magisterskie

Urszula Cur – młodszy inspektor w stanie spoczynku. Psycholog śledczy, profilerka i edukatorka z wieloletnim doświadczeniem w profilowaniu psychologicznym nieznanych sprawców przestępstw oraz psycholingwistyce kryminalnej. Ukończyła studia magisterskie na kierunku psychologia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w 1997 roku, po czym kontynuowała kształcenie na studiach podyplomowych o profilu kryminalnym w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie. Od ponad dwóch dekad zajmuje się zastosowaniem psychologii w pracy operacyjnej, śledczej i prewencyjnej, a także szkoleniem funkcjonariuszy i specjalistów w obszarze psychologii śledczej i kryminalistyki.

Aktualnie w Centrum Nauk Sądowych Uniwersytetu Warszawskiego prowadzi zajęcia z zakresu profilowania nieznanych sprawców przestępstw i psychopatologii kryminalnej z elementami profilowania.

Prowadzone przedmioty: Psychopatologia kryminalna z elementami profilowania nieznanych sprawców, Profilowanie psychologiczne nieznanych sprawców przestępstw

Katedra Neuropsychologii,Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Profesor nauk społecznych w zakresie psychologii; były dziekan Wydziału Psychologii UW. Zainteresowania naukowe: psychologia pamięci i uczenia się, zeszczególnym uwzględnieniem aktywności strategicznej i metapoznawczej; psychologia węchu i pamięci węchowej; rola muzyki dla przebiegu i rozwoju funkcji poznawczych. Autorka, współautorka i redaktorka 8 prac zwartych – m.in. Dynamika zachowań strategicznych w uczeniu się z tekstów podręcznikowych (1999), Psychologia węchu i pamięci węchowej (wspólnie z J.M. Czerniawską-Far, 2007), Jak się uczyć? (wspólnie z M. Ledzińską, 2007), Psychologia nauczania. Ujęcie poznawcze (wspólnie z M. Ledzińską, 2011), Muzyka i my. O różnych przejawach wpływu muzyki na człowieka (redaktor, 2012) oraz ponad 100 artykułów i rozdziałów. Promotor ponad 90 magistrów i 7 doktorów, 2 otwarte przewody doktorskie.

Prowadzone przedmioty: Wstęp do psychologii

Dr Michał Dobrowolski, Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii oraz Centrum Nauk Sądowych. Starszy asystent w Pracowni Krystalochemii na Wydziale Chemii UW (od 2010) oraz wykładowca w CNS UW (od 2017). Staż podoktorski w European Synchrotron Radiation Facility, Grenoble, Francja (2011-2013). Zajmuje się fizyczną chemią organiczną, a w szczególności z jej częścią strukturalną. Podstawowymi narzędziami badawczymi, które wykorzystuje to rentgenowska analiza strukturalna na monokrysztale i materiale proszkowym (również pod wysokimi ciśnieniami i w niskich temperaturach), metody spektroskopowe (spektroskopia Ramana i w podczerwieni), skaningowa kalorymetria różnicowa (DSC) oraz modelowanie molekularne w ramach metod ab initio.

Interesuje się również kryminalistyką, a w szczególności jej aspektami związanymi z chemią (prowadzi badania nowych substancji psychoaktywnych we współpracy z organami ścigania). Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego.

Prowadzone przedmioty: Badania fizykochemiczne dopalaczy (XRD, Raman), Chemiczne metody ujawniania śladów, Seminarium magisterskie fizykochemiczne (I i II rok)

Prof. dr hab. Piotr Dyczek, archeolog. Profesor zwyczajny na Wydziale Archeologii UW. Kierownik Katedry Archeologii Klasycznej, Dyrektor Ośrodka Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej. Specjalizacja: archeologia egejska, klasyczna, limesowa, iliryjska, kultura materialna antyku.

Autor ponad 250 prac naukowych. Wykopaliska w Serax – Turkmenistan, Tanais – Rosja, Szkodra i Bushat – Albania, Risan – Czarnogóra, Novae – Bułgaria. Laureat nagrody Clio za publikacje naukowe, Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz Złotego Orla – Bułgaria za popularyzację. O odznaczony medalem Bene Merito i Kiryła i Metodego. Członek Deutsches Archäologisches Institut, członek-korespondent IA Bułgarskiej Akademii Nauk. Członek Rad Naukowych kongresu Sztuki Prowincjonalnorzymskiej raz ceramiki Późnoantycznej, Polskiego Towarzystwa Archeologicznego i Numizmatycznego, Komisji Krajów Śródziemnomorskich PAU. Główny wykonawca parudziesięciu grantów oraz programów Unii Europejskiej: Cultura 2000, PICASP oraz programu Erasmus w Hiszpanii, Włoszech, Portugalii, Bułgarii. Stypendium UE w Grecji i Belgii oraz staże i stypendia we Włoszech, Niemczech, Wielkiej Brytanii. Członek zespołu naukowców przygotowujący wniosek o wpisanie na listę światowego dziedzictwa kulturowego dwóch odcinków limesu rzymskiego: tzw wału Antonina w Wielkiej Bytami i tzw. limesu środkowodunajskiego. Uczestnik parudziesięciu kongresów międzynarodowych i krajowych. Promotor ponad 50 prac magisterskich oraz 7 doktorskich. Organizator parunastu wystaw i konferencji zagranicznych i krajowych. Największe odkrycia: szpital legionowy w twierdzy I Legionu Italskiego, jedyne obecnie znane nad Dolnym Dunajem drewniane baraki I kohorty legionu VIII Augusta, dwa marmurowe portety cesarskie (Maximin Trak, Cariunus) ponad dwadzieścia inskrypcji greckich i łacińskich, mozaiki rzymskie, największy skarb monet hellenistycznych z III w p.n.e (ponad 6000 numizmatów), odkrycie „nieznanego miasta” klasycznego i hellenistycznego w Albanii, unikalny złoty pierścień hellenistyczny z przedstawieniem Artemidy Brauronia.

Prowadzone przedmioty: Archeologia kryminalistyczna

mgr Joanna Dąbrowska – absolwentka Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2004 – 2022 zatrudniona w Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji, w tym od 2016 roku jako Zastępca Kierownika Zakładu Biologii.

Podczas pracy w CLKP wykonywała opinie z zakresu genetyki sądowej, współuczestniczyła w ustalaniu kierunków rozwoju zakładu, w tym również w zakresie funkcjonowania bazy danych DNA, doskonaleniu Systemu Zarządzania Jakością oraz inicjowaniu i upowszechnianiu działalności naukowej.Ponadto uczestniczyła w rozszerzeniu zakresu czynności badawczych oferowanych przez CLKP poprzez utworzenie instytucji certyfikowanego specjalisty ze specjalności analiza śladów krwawych działającej w policyjnych laboratoriach kryminalistycznych oraz współtworzyła i wdrożyła system przesiewowych badań genetycznych na obecność wirusa SARS-CoV-2 w Policji.

Dodatkowo posiada kilkuletnie doświadczenie w realizacji projektów badawczo-rozwojowych oraz wdrażaniu do praktyki nowych metod i technik badawczych z genetyki sądowej, analizy śladów krwawych i techniki kryminalistycznej, w tym skanowania 3D.

Jako główny wykonawca projektów naukowych oprócz planowania i przeprowadzania prac badawczych, przygotowywała publikacje naukowe, prezentowała wyniki badań na konferencjach krajowych i międzynarodowych oraz prowadziła szkolenia, w tym głównie dla techników kryminalistyki i funkcjonariuszy pionu dochodzeniowo-śledczego z zakresu zabezpieczania śladów biologicznych na miejscu zdarzenia. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Genetycznego.

Prowadzone przedmioty: Analiza śladów krwawych , Analiza śladów krwawych z elementami chemicznego ujawniania śladów

dr n. med., insp. w stanie spoczynku Adam Frankowski – absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego Filii w Białymstoku oraz Podyplomowego Studium Oficerskiego Ekspertów Kryminalistyki Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie.

W latach 1990–1994 starszy asystent Instytutu Chemii Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UW Filii w Białymstoku. W latach 1994–2013 biegły kryminalistyki z zakresu chemii Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w Białymstoku. W 1999 roku pełnił obowiązki kierownika Laboratorium Celnego Urzędu Celnego w Białymstoku. W latach 2004-2013 zastępca naczelnika LK KWP w Białymstoku, gdzie wdrożył system zarządzania finansami. Biegły sądowy z ponad 20 letnim doświadczeniem.

W latach 2013-2022 Zastępca Dyrektora Instytutu Badawczego – Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji, a w 2016-2017 kierownik tegoż instytutu. W 2019 roku na Pomorskim Uniwersytecie Medycznym w Szczecinie obronił rozprawę doktorską. Twórca i pierwszy kierownik Zespół DVI w Polsce utworzonego zgodnie ze standardami Interpol-u. Od ponad 15 lat prowadzi zajęcia z zakresu techniki kryminalistycznej, chemii kryminalistycznej i identyfikacji ofiar katastrof masowych (DVI) m. in. na Wydziale Prawa i Wydziale Chemii Uniwersytetu w Białymstoku, Wydziale Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz w Centrum Nauk Sądowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Jest współautorem dwóch monografii naukowych, rozdziałów w monografiach i wielu publikacji z zakresu chemii, kryminalistyki i identyfikacji ofiar katastrof masowych. Kierownik i trener projektów współfinansowanych z Funduszy Unii Europejskiej w ramach POIR, Erasmus+, Europejskiego Partnerstwa Wschodniego oraz Europejskiego Funduszu Społecznego. Był członkiem Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji. W obecnej kadencji członek Zespołu Analityki Sądowej i Toksykologicznej Komitetu Chemii Analitycznej PAN.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za wybitne zasługi w dziedzinie identyfikacji ofiar katastrof masowych oraz zaangażowanie w walkę z pandemią COVID-19.

Prowadzone przedmioty: Nowe obszary kryminalistyki, Praktyka śledcza

w 1995 roku ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1999 roku uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy doktorskiej poświęconej rekonstrukcji przeszłości (wersje kryminalistyczne). W latach 2002-2003 odbył stypendium w Max Planck Institut für ausländisches und internationales Strafrecht we Fryburgu (Niemcy), gdzie prowadził badania nad założeniami swojej rozprawy habilitacyjnej pod naukowym patronatem prof. Albina Esera. Praca (taktyka obrony kryminalistycznej – zarys) została obroniona w 2005 roku, a od 2006 roku Girdwoyn pracuje jako profesor nadzwyczajny w Katedrze Kryminalistyki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2006 roku odbył staż naukowy w School of Law na University of Baltimore (USA), a w 2007 roku – dzięki stypendium H. i M. Straniak – na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bazylei. W 2007 roku Girdwoyn objął stanowisko Dyrektora Centrum Nauk Sądowych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie we współpracy m.in. z Politechniką Warszawską, NASK oraz Polską Wytwórnią Papierów Wartościowych brał udział w projekcie „Platforma Bezpiecznej Implementacji Systemów Biometrycznych do Weryfikacji i Identyfikacji”. Projekt ten realizowany był w ramach 7. konkursu na projekty rozwojowe z zakresu bezpieczeństwa i obronności państwa, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2016 roku prof. Girdwoyn został wybrany na stanowisko Dyrektora Instytutu Prawa Karnego Uniwersytetu Warszawskiego. W 2017 roku uzyskał tytuł profesora Uniwersytetu Warszawskiego. W listopadzie 2017 roku został mianowany profesorem Kolegium Sprawiedliwości Karnej na East China University of Political Science and Law w Szanghaju (Chiny) (2017-2020) oraz profesorem wizytującym w College of Medicine and Forensics na Xi’an Jiaotong University w Xi’an (Chiny) (2017-2018). W 2020 roku prof. Girdwoyn został wybrany członkiem Senatu Uniwersytetu Warszawskiego, członkiem Zarządu oraz członkiem Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego. 16 lutego 2021 roku Piotr Girdwoyn ponownie objął stanowisko Dyrektora Centrum Nauk Sądowych Uniwersytetu Warszawskiego. Tę funkcję pełnił do objęcia stanowiska Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w Krakowie, w maju 2024 r.

Prowadzone przedmioty: Prawo dowodowe, Historia kryminalistyki

Adiunkt w Katedrze Kryminalistyki WPiA UW od 2020 r., wcześniej asystent naukowo-badawczy na w tej samej Katedrze (2015-2019). Od 2017 r. pełni funkcję jej sekretarza. Kierownik Studiów Podyplomowych Kryminalistyki i Prawa Dowodowego w Centrum Nauk Sądowych UW i członek Rady Dydaktycznej CNS. Członek Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów i Doktorantów Uniwersytetu Warszawskiego w kadencji 2020-2024. W 2023 r. członek Komisji ds. Oceny Śródokresowej w Międzydziedzinowej Szkole Doktorskiej UW. W 2015 r. realizował staż badawczy w Rutgers School of Criminal Justice (NJ, USA), a w 2023 r. przebywał jako Affiliate Academic w UCL Department of Security and Crime Science w Londynie. Jest członkiem Europejskiego Towarzystwa Kryminologicznego. Od lipca 2024 r. – Dyrektor Centrum Nauk Sądowych UW.

Piotr Lewulis jest absolwentem magisterskich studiów prawniczych (WPiA UW, 2014) i stacjonarnych studiów doktoranckich (WPiA UW 2019). We wrześniu 2019 r., uchwałą Rady Naukowej Instytutu Prawa Karnego WPiA UW uzyskał stopień doktora nauk społecznych w dyscyplinie nauk prawnych w oparciu o pracę pt. „Dowody cyfrowe – teoria i praktyka kryminalistyczna w polskim postepowaniu karnym”. Praca została nagrodzona w konkursie Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego oraz obroniona z wyróżnieniem. W 2018 r. ukończył aplikację adwokacką w Izbie Adwokackiej w Warszawie i przystąpił – z wynikiem pozytywnym – do końcowego egzaminu zawodowego. Poza aktywnością badawczą, konferencyjną, dydaktyczną i publikacyjną, odnosi bardzo umiarkowane sukcesy we wspinaczce skalnej (sportowej i wysokogórskiej). Był reprezentantem AZS Uniwersytetu Warszawskiego w snowboardzie.

Prowadzone przedmioty: Seminarium magisterskie ogólnokryminalistyczne (I i II rok), Kryminalistyka ogólna (ćwiczenia)

Dr hab. Monika Mętrak: biogeochemik i toksykolog, w pracy naukowej zajmuje się funkcjonowaniem zbiorowisk mokradłowych, w tym torfowisk, oraz zanieczyszczeniem środowiska trwałymi związkami organicznymi. W badaniach wykorzystuje nowoczesne metody analityczne, takie jak badania stosunków izotopów lekkich czy analizy chromatograficzne w połączeniu ze spektrometrią mas. Uczestniczka licznych projektów polskich i zagranicznych. Od 2010 roku zaangażowana we współpracę naukową z krajami Azji Środkowej. Stosuje podejście systemowe i metodykę projektowania przyszłości (future design) do badania złożonych problemów środowiskowych. Przygotowuje i prowadzi liczne zajęcia skierowane do studentów polskich i zagranicznych. Zaangażowana w tworzenie wystaw w centrach naukowych w kraju i zagranicą. Uczestniczka największych polskich wydarzeń popularyzujących naukę.

Prowadzone przedmioty: Toksykologia biologiczna

Jestem pracownikiem Zakładu Fizjologii Zwierząt, Instytutu Zoologii Doświadczalnej Wydziału Biologii UW. Główną cześć mojego dorobku naukowego stanowią zagadnienia związanych z fizjologią bezkręgowców, ze szczególnym uwzględnieniem owadów i skorupiaków. Prace badawcze dotyczą funkcjonalnej struktury mózgu skorupiaków. Drugi kierunek badań dotyczy zaangażowania zegara biologicznego w regulację procesów fizjologicznych owadów. Są to prace z dziedziny nauk biologicznych w zakresie fizjologii
zwierząt. Zasadniczą część mojej pracy stanowi dydaktyka. Jako adiunkt dydaktyczny uczestniczę w zajęciach w ramach wielu kursów prowadzonych na Wydziale Biologii, m.in. Zoologii, Fizjologii Zwierząt, Neurobiologii, a także w innych jednostkach uniwersyteckich, w tym na Wydziale Medycznym UW, gdzie prowadzę zajęcia z Fizjologii z Elementami Fizjologii Klinicznej, czy CNS UW, gdzie uczestniczę w zajęciach z Entomologii Sądowej.

Miałam przyjemność być promotorem wielu prac magisterskich, powstających na kierunku biologiczno-genetycznym Kryminalistyki CNS UW. Część z nich dotyczyła owadów, ale są też prace teoretyczne z zakresu forensic neurosciene. Moje hobby: długie spacery z owczarkiem środkowoazjatyckim, turystyka i podróże oraz dobra książka, ostatnio w formie audio.

Prowadzone przedmioty: Entomologia sądowa, Entomologia sądowa z elementami fizykochemii, Seminarium magisterskie biologiczno-genetyczne

Monika Płatek (dr hab. prof. UW) wykłada na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Jest Kierowniczką Zakładu Kryminologii. Związana od 1995 r. z Gender Studies na UW, UJ i w PAN. Z praktyką i teorią mediacji od 1992 r. Jest stypendystką Fulbrighta. Ma aplikację sędziowską. Jest współzałożycielką Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Prawnej (1994 r.) i inicjatorką zajęć klinicznych typu „Street Law” w Polsce (1995 r.). Zajmuje się obecnie tematem autonomii seksualnej.

Prowadzone przedmioty: Kryminologia

Absolwentka Wydziału Farmacji Akademii Medycznej w Bydgoszczy oraz Podyplomowego Studium Oficerskiego Ekspertów Kryminalistyki Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie.

W 2003 roku ukończyła studia podyplomowe z biologii molekularnej na Wydziale Biotechnologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 2006 roku uzyskała stopień doktora nauk medycznych na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. W 2019 roku Rada
Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi podjęła uchwałę o nadaniu dr n. med. Magdalenie Spólnickiej stopnia doktora habilitowanego nauk medycznych.

Magdalena Spólnicka jest diagnostą laboratoryjnym (nr 151888) ze specjalizacją z laboratoryjnej genetyki sądowej, jak również członkiem organizacji naukowych: International Society for Forensic Genetics, Polskiego Towarzystwa Genetycznego (Zastępcy Przewodniczącego Zarządu Sekcji Genetyki Sądowej) oraz Polskiego Towarzystwa Medycyny Prawnej i Kryminologii, jak również wiceprzewodniczącą Polskojęzycznej Grupy Roboczej Międzynarodowego Towarzystwa Genetyki Sądowej.

Dzięki długoletniej pracy w laboratorium kryminalistycznym Policji Magdalena Spólnicka zdobyła doświadczenie we wszystkich kluczowych obszarach pracy Zakładu Biologii, w tym w wykonywaniu opinii z zakresu genetyki sądowej o wysokim stopniu skomplikowania, prowadzeniu prac naukowych, wdrożeniowych i adaptacyjnych. Brała również udział w procesie wprowadzenia i doskonalenia Systemu Zarządzania Jakością w Wydziale Biologii CLK KGP. Ponadto, nadzorowała proces kształcenia kandydatów na biegłych z zakresu genetyki sądowej. Od 2014 roku była Zastępcą Kierownika Zakładu Biologii CLKP, a od lipca 2015 roku Głównym Specjalistą Badawczo-Technicznym Zakładu Biologii CLKP. Od 1 kwietnia 2016 do 31 marca 2022 roku była Kierownikiem Zakładu Biologii CLKP.

Magdalena Spólnicka kierowała projektami badawczymi z zakresu nowoczesnych rozwiązań w genetyce sądowej – min. grant nr: DOB-BIO7/17/01/2015 – finansowany przez NCBR: NEXT – Genetyczny portret sprawcy oraz ofiary przestępstwa – opracowanie systemu do określania wyglądu człowieka i pochodzenia biogeograficznego poprzez analizę̨ DNA z wykorzystaniem sekwencjonowania następnej generacji (NGS), nr DOB-BIO10/06/01/2019 – finansowany przez NCBR: EPIGENOM – Analiza epigenomu w celach dochodzeniowo- śledczych – zwiększenie możliwości identyfikacyjnych i wykrywczych badań DNA, jak również koordynatorem projektu realizowanego w ramach programu EU Horyzont 2020 nr 740580: Visible Attributes through Genomics: Broadened Forensic Use of DNA for Constructing Composite Sketches from Traces – VISAGE.

Dorobek naukowy dr hab. med. Magdaleny Spólnickiej obejmuje 32 publikacje z zakresu biologii molekularnej, zwłaszcza z obszaru przewidywania cech wyglądu na podstawie DNA i szacowania wieku w różnych grupach chorych. Sumaryczny Impact Factor publikacji, których jest współautorem, wynosi ponad 111, a indeks Hirscha 12.

Nowe techniki kryminalistyczne

Dr n. med. i n. o zdr. Agata Thannhäuser jest pracownikiem Katedry Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Jest absolwentką Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku biologia ze specjalizacją biologia człowieka. W 2021 roku ukończyła także studia magisterskie na kierunku prawo na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego. Ukończyła studia podyplomowe na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Kryminalistyka, a także Międzywydziałowe Studia Podyplomowe Archeologii Sądowej.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego, International Academy of Legal Medicine, Study Group on Forensic Age Diagnostics of the German Society of Legal Medicine, Forensic Anthropology Society of Europe – a section of International Academy of Legal Medicine a także British Association for Forensic Anthropology. Jest autorką i współautorką licznych publikacji naukowych,rozdziałów monografii oraz plakatów i doniesień zjazdowych.

W pracy zawodowej zajmuje się szeroko pojętą identyfikacją zarówno osób żywych jak i zwłok i szczątków ludzkich o nieustalonej tożsamości. Od początku pracy zawodowej bierze czynny udział, inicjując i organizując prace ekshumacyjne związane z poszukiwaniem i identyfikacją ofiar zbrodni. Jako antropolog uczestniczyła w badaniach ekshumacyjnych które było prowadzone m.in. na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu, Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku oraz na Powązkach Wojskowych w Warszawie na tzw. Łączce, największych tego rodzaju ekshumacjach przeprowadzonych w Polsce. W ramach w/w projektu w 2018 oraz 2022 roku uczestniczyła w pracach poszukiwawczych na terenie Gruzji. Doświadczenie te stara się wykorzystać z powodzeniem w obszarze dydaktycznym i naukowym. Prowadzi zajęcia dydaktyczne ze studentami Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu dotyczące szeroko pojętej identyfikacji. Od kilku lat wykłada w Centrum Nauk Sądowych Uniwersytetu Warszawskiego, prowadzi także specjalistyczne zajęcia na kierunku kryminologia na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego Oprócz działalność naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej przez cały czas aktywnie uczestniczy w pracy usługowej Zakładu, będąc współautorem wielu opinii sądowo-lekarskich wydawanych na zlecenie Wymiaru Sprawiedliwości i Organów Ścigania. W 2016 roku odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi, w 2018 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przywracania pamięci o ofiarach zbrodni systemów totalitarnych.

Antropologia sądowa Zajęcia będą obejmować szeroko pojętą identyfikację, zarówno w kontekście osób żyjących – NN sprawców przestępstw nagranych na monitoringu jak zwłok i szczątków ludzkich o nieustalonej tożsamości.

Zajęcia obejmować będą takie zagadnienia jak: poszukiwanie zwłok ofiar przestępstw, oględziny szczątków ludzkich na miejscu ich ujawnienia, triadę identyfikacyjną (ustalanie płci, wieku, długości ciała), ekshumacje masowe, badania antropologiczne osób żywych, metody identyfikacji zwłok o nieustalonej tożsamości. Przedstawiana wiedza teoretyczna będzie urozmaicona przykładami opinii wydawanych na zlecenie wymiaru sprawiedliwości przez prowadzącą zajęcia.

Prowadzone zajęcia: Antropologia sądowa

Profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, były dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (2001-2008) i prorektor UW (2008-2016).

Pełnił także funkcję dyrektora Instytutu Prawa Karnego i przewodniczącego jego Rady Naukowej. Od 28 lat jest kierownikiem Katedry Kryminalistyki na Wydziale Prawa i Administracji UW. Jest wieloletnim przewodniczącym Rady Naukowej oraz wiceprezesem Zarządu Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego, był też przewodniczącym Rady Naukowej Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji oraz członkiem komitetów doradczych Komendanta Głównego Policji i Szefa CBA.

Jest wiceprezydentem międzynarodowej organizacji naukowej Silk Road Forensic Consortium, wiceprezesem i arbitrem w Trybunale Arbitrażowym ds. Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim oraz prezesem Polskiego Związku Szermierczego i członkiem Legal Commision w European Fencing Confederation.

Prowadzone zajęcia: Kryminalistyka ogólna, Seminarium magisterskie ogólnokryminalistyczne

Adiunkt w Instytucie Studiów Społecznych im. Roberta Zajonca, oraz sociolog z 10-letnim doświadczeniem w badaniach i ewaluacji dla sektora publicznego. Specjalizuje się w polityce społecznej, zarządzaniu miastem, transformacją cyfrową w administracji publicznej. Członek Zespołu Civil City Lab gdzie zajmuje się problematyką zarządzania w miastach, w szczególności digitalizacją sektora usług społecznych i ośrodków pomocy społecznej.

Prowadzone zajęcia: 

Dr Anna Trynda – absolwentka Wydziału Chemii Uniwersytetu Gdańskiego, na którym w 2001 r. obroniła z wyróżnieniem pracę doktorską uzyskując stopień doktora nauk chemicznych. Od 2001 r. pracownik Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku.

W 2009-2013 była zastępcą naczelnika i kierownika ds. zarządzania jakością w LK KWP w Gdańsku. W latach 2013-2022 pełniła funkcję Kierownika Zakładu Chemii w Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji w Warszawie. Od 20 lat biegła z zakresu badań chemicznych.

W 2013 r. brała udział w pracach zespołu ds. opracowania strategii funkcjonowania laboratoriów kryminalistycznych Policji na lata 2013-2015. Powołana przez Polskie Centrum Akredytacji w skład grupy eksperckiej ds. akredytacji laboratoriów wykonujących badania w dziedzinie nauk sądowych. Anna Trynda była członkiem zespołu ds. opracowania zmian legislacyjnych dotyczących najnowszych substancji psychoaktywnych powołanego w kwietniu 2017 r. przez Komendanta Głównego Policji.

W latach 2016-2021 ekspert współpracujący w Horyzontalnej Grupie Roboczej ds. Narkotyków (HDG) Rady UE. Współautorka publikacji naukowych z zakresu chemii i kryminalistyki w czasopismach krajowych i zagranicznych oraz rozdziałów w monografiach. Realizowała krajowe projekty badawcze finansowane przez NCBiR oraz kierowała zespołami w projektach międzynarodowych w ramach programu Horyzont 2020. Przez wiele lat menadżer i wykładowca podczas międzynarodowych szkoleń prowadzonych we współpracy z agencjami EUROPOL i CEPOL, z zakresu likwidacji nielegalnych laboratoriów narkotykowych. Jako trener i wykładowca prowadziła szkolenia dotyczące zwalczania przestępczości narkotykowej dla funkcjonariuszy Policji m. in. z Polski, Chin, Estonii i Węgier.

Na zaproszenie przedstawicieli CEPOL w 2020 r. współpracowała przy opracowaniu modułu szkoleniowego dotyczącego narkotyków syntetycznych i nowych substancji psychoaktywnych. Za zasługi na rzecz obronności odznaczona Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Prowadzone przedmioty: Kryminalistyka ogólna (ćwiczenia), Nowe metody kryminalistyczne

Współzałożycielka Laboratorium Diagnostyki Zarażeń Pasożytniczych i Odzwierzęcych AmerLab Sp. z o.o., biotechnolog w zakresie mikrobiologii, specjalistka w zakresie metod molekularnych stosowanych w parazytologii. Jest/była kierownikiem lub współwykonawcą w ponad 20 projektach badawczych finansowanych ze środków m. in. NCN, FNP, MNiSW. Recenzentka projektów naukowych i publikacji w licznych renomowanych czasopismach międzynarodowych w dziedzinie parazytologii i zdrowia publicznego. Autorka ponad 50 publikacji w czasopismach z ‘listy filadelfijskiej’ i kilkudziesięciu doniesień na konferencje krajowe i międzynarodowe. Laureatka wielu prestiżowych nagród m. in. Premiera Rzeczpospolitej Polskiej za rozprawę doktorską, JM Rektora Uniwersytetu Warszawskiego za osiągnięcia naukowe czy Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego za oryginalne publikacje naukowe z dziedziny parazytologii. Laureatka stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców w latach 2015-2018. Stypendystka 19 edycji programu L’Oréal-UNESCO Dla Kobiet i Nauki 2019.

Prowadzone zajęcia: Parazytologia w kryminalistyce

Od 2021 r. doktorant Międzydziedzinowej Szkoły Doktorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, w której łączy nauki prawne i psychologię. Prowadzi działalność naukową w ramach Katedry Kryminalistyki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Na Uniwersytecie Warszawskim ukończył prawo (2021) i psychologię (2022). Prowadzi zajęcia w ramach studiów na kierunkach Prawo oraz Kryminalistyka i nauki sądowe. Wykładowca na Podyplomowych Studiach Prawa Dowodowego i Kryminalistyki w Centrum Nauk Sądowych UW oraz na Uniwersytecie Otwartym UW. Brał udział w projektach badawczych finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki dotyczących mediów społecznościowych w pracy organów ścigania oraz przestępczości i antyspołecznych zachowań nieletnich. Kierownik projektu Znaczenie działania w mediach społecznościowych dla oceny przestępstw z nienawiści finansowanego przez Ministra Edukacji i Nauki w ramach I edycji konkursu Perły Nauki. Autor licznych publikacji naukowych oraz referatów na konferencjach krajowych i międzynarodowych. Jego zainteresowania naukowe dotyczą zagadnień z zakresu kryminalistyki i kryminologii. Obejmują m.in. przestępczość w mediach społecznościowych ze szczególnym uwzględnieniem przestępstw z nienawiści, zagadnienia dotyczące demoralizacji i czynów karalnych nieletnich, a także kwestie związane z nauczaniem kryminalistyki i kryminologii oraz rolą tych dziedzin w edukacji prawniczej.

Prowadzone zajęcia: Interpretacja materiału dowodowego, Taktyki przesłuchania